Cochlea Unique Piece Automaton door Brittany 'Nico' Cox: haas, slak, filosofie, geschiedenis en uurwerk. Het heeft het allemaal en zal je laten glimlachen! - Reprise - Quill & Pad (2023)

doorIan Skeller

Brittany Cox wilde altijd al haar eigen automaten maken, wat haar motiveerde om horloge- en klokrestauratie te bestuderen. Ze begon als juwelier en studeerde daarna filosofie, wat haar leidde naar zowel gemaakte als verbeelde objecten tijdens deRenaissance(1400-1600) en deVerlichting(1715-1789) perioden in Europa.

Cox behaalde haar eerste graad in filosofie (gericht opmetafysicaEnepistemologie), waar ze leerde over historische automaten. Deze werden gebruikt als filosofische hulpmiddelen om het universum te analyseren, onze capaciteiten als mens in twijfel te trekken en de mogelijkheid te onderzoeken om menselijke intelligentie opnieuw te creëren en onafhankelijke levensvormen te creëren met behulp van zelfwerkende machines.

Cox was gefascineerd door filosofische problemen vanuit een tactiel perspectief te bekijken, en automaten waren een praktische toepassing van deze filosofische ideeën. Dus toen ze klaar was met haar filosofiestudie, schreef ze zich in voor een uurwerkschool om micromechanica, engineering, fabricage van kleine componenten en afwerking te leren als een manier om met deze historische objecten te werken en de vaardigheden te leren om ze te maken.

Nadat ze zich had gekwalificeerd als horlogemaker, ging ze naarWest Dean Collegein het Verenigd Koninkrijk om de achttiende-eeuwse klokkenmakerij te bestuderen. West Dean was toen de enige school ter wereld waar men de traditionele handvaardigheden voor dit soort traditionele horologie kon leren. In 2012 studeerde ze af.

Matthew Reed, haar leermeester bij West Dean, had aan de achttiende eeuw gewerktSilver Swan-automaat, waarover Cox had geleerd tijdens zijn studie filosofie. Dit was het object dat echt haar aandacht trok, want toen het werd tentoongesteld op deWereld Tentoonstelling(Wereldtentoonstelling) in Parijs in 1867 waren mensen verbaasd over hoe levensecht het was, tot aan de beweging van het water dat weerkaatste op de veren.

Dus wilde ze bij Reed studeren, en hij stemde ermee in haar een basiscursus klokkenmaken te laten doen met als doel zich te specialiseren in automaten. Maar het betekende dat ze haar eigen automatisering moest kopen en in feite haar eigen curriculum moest maken.

Cox voltooide een masteropleiding in de conservering en restauratie van klokken en aanverwante dynamische objecten. Daarna werkte ze in een museum in Nederland, wat in feite een leertijd was voor het werken aan automaten en speeldozen. Daarna keerde ze terug naar de VS en zette haar eigen atelier op in Seattle voor conservering en restauratie. Ze geeft ook lessen in traditionele guilloche.

Dat was een enorme onderneming, want de historische machines die ze nodig had, waren net zo verzamelbaar (en zo duur) als de objecten waaraan ze werkte.

Naast het restaureren van antieke automaten (ze doet veel aan zangvogels), besloot Cox dat ze een serie unieke stukautomaten wilde maken gebaseerd op dertiende-eeuwsebestiariaEnverluchte middeleeuwse handschriften.

Van Wikipedia: "Abestiarium (vande term voor dieren) is een compendium van beesten. Afkomstig uit de antieke wereld, werden bestiaria populair gemaakt in de Middeleeuwen in geïllustreerde delen die verschillende dieren en zelfs rotsen beschreven. De natuurlijke geschiedenis en illustratie van elk beest ging meestal gepaard met een morele les. Dit weerspiegelde het geloof dat de wereld zelf het woord van God was en dat elk levend wezen zijn eigen speciale betekenis had.”

Deze denkbeeldige 'dieren' werden getekend door ontdekkingsreizigers die de wereld in gingen en probeerden te beschrijven wat ze 'zagen', wat werd beïnvloed door hun bijgeloof, religies, vooroordelen en wat ze wilden zien en zeggen. Deze dieren zijn meer een manifestatie en een mengelmoes van innerlijke zelven dan nauwkeurige weergaven van de werkelijkheid.

Cox bladerde door oude manuscripten en selecteerde 'dieren' die ze leuk vond en waarvan ze dacht dat ze als automaten zouden werken. Ze selecteerde uiteindelijk tien ontwerpen voor tien unieke stukken, die elk hun eigen aangepaste beweging nodig hebben.

De tien stukken zijn: slak (slakkenhuis), hert, leeuw, serra, walvis, otter, hydra, krokodil, feniks, naamloos

Bestiarium nummer 1: Cochlea (slak met hazenkop)

Cox dacht dat Cochlea belangrijk was omdat het vele lagen van dualiteit bevat: filosofieën van oost en west in één object, een slak met zijn gouden ratio-spiraalvormige schaal. En in het geval van Cochlea, een met de hand gegraveerde sterling zilveren schaal.

En Cox wil dat haar automaten er oud uitzien, alsof het kostbare antieke museumstukken zijn.

Het omhulsel van het slakkenhuis wordt eerst gegoten in was en een vorm gemaakt om het zilver in te gieten. Vervolgens wordt het met de hand gegraveerd. De constant bewegende oren worden niet mechanisch aangedreven, maar aangedreven door zelfs maar de geringste trillingen met behulp van een achttiende-eeuwse Franse techniek genaamdtrillen, die meestal werd gebruikt voor het zetten van edelstenen, vaak in kettingen.

De beweging, die verantwoordelijk is voor het pad dat Cochlea volgt, is geïnspireerd op de geometrie van het slakkenhuis. Het pad van Cochlea volgt de historische filosofie van waarneembare principes in de natuur die de goddelijke waarheid vertegenwoordigen omdat ze een manifestatie zijn van wiskunde. Het beweegt in het cijfer acht, wat staat voor oneindigheid.

Cochlea's Stirling zilveren schaal is met de hand achtervolgd en met de hand gegraveerd.

De zilveren schaal is gestempeld met twee kenmerken, waarvan er één afkomstig is van een van haar mentoren, Phillip Peck, een goudsmid uit Philadelphia die de schaal, het hoofd en de oren heeft gemaakt. Zijn kenmerk is een tijgersymbool en dat van Cox is de vogel. Ze groeide op met vogels, voelt dat haar hart een vogel is en wijdt een groot deel van haar leven aan het doen herleven / herstellen van zingende vogelautomaten.

De slak werd als goddelijk beschouwd omdat hij perfectie vertegenwoordigde, zowel vanwege zijn spiraalvormige schaal in de gulden snede als ook omdat hij perfectie vertegenwoordigdekan zichzelf genezen(zowel de Grieken als de Romeinen dachten dat het eten van slakken een grote verscheidenheid aan ziekten kon genezen). Slakken kunnen overal heen, ze dragen hun huizen met zich mee en ze kunnen ondersteboven bewegen. Een ander interessant feit over slakken is hun dualiteit (een terugkerend thema voor Cox): terwijl ze als goddelijk werden beschouwd, werden slakken ook als laf beschouwd omdat ze zich snel terugtrekken in hun schild wanneer ze worden bedreigd.

Het konijn/de haas vertegenwoordigde het eeuwige leven, weer een spel met oneindigheid (weer dat cijfer acht). Het konijn had ook dualiteiten in beide geassocieerd met Pasen (heilig) en als smerig beschouwd omdat ze zich zo snel voortplantten.

De slak is langzaam, de haas is snel. Cox wilde dat Cochlea vol dualiteiten zat, om mensen op vele niveaus aan het denken te zetten. Dat en om mensen aan het lachen te maken.

Beweging

Het ontwerpen en maken van het prototype uurwerk van Cochlea was een hele uitdaging. De drijfveer is van een achtdaags horloge van Waltham en er was veel tijd en experiment nodig om de exacte vorm te ontwikkelen van de nok die het pad van de slak leidt.

Omdat de zilveren schaal zo zwaar is, heeft Cochlea zijn schaal nodig om te bewegen, anders is er niet genoeg gewicht/wrijving om te voorkomen dat de wielen gaan draaien. Cox had rubber aan de wielen kunnen toevoegen voor meer tractie, maar ze wilde dat het zo dicht mogelijk bij zijn tijd zou blijven. De metalen wielen zijn gekarteld voor grip.

Het uurwerk heeft een draaiende regelaar (zoals in een minuutrepeater) om de snelheid van het afwikkelen van de drijfveer te regelen. De nok beweegt het hoofd naar binnen en naar buiten en stuurt het voorwiel.

De basis van Cochlea is een kunstwerk op zich. Het is versierd met sierdraaiwerk, dat door zestiende-eeuwse koningen werd gebruikt om via wiskunde met God te communiceren. De geometrie is die van overlappende achten - het genereren van een zonnebloem op de bodem en ringen aan de zijkanten.

Het kenmerktsegrijnleder(gepolijste huid van pijlstaartroggen), die werd gebruikt als dekmantel voor antieke wetenschappelijke instrumenten. Het is een heel traditioneel materiaal. Het hout iscocobolo, een tropisch Midden-/Zuid-Amerikaans hardhout met een sterke bloemengeur.

Cochlea is een van de meest fascinerende en leuke horologische objecten die ik de afgelopen jaren heb gezien. Zelden is er zo diep nagedacht over een heel bijzonder uniek stuk.

Merk op dat de huidige beweging in Cochlea een werkend prototype is. Cox werkt nu aan het laatste deel en verwacht dit eerste stuk in haar serie binnen 12 maanden te kunnen afleveren.

Ga voor meer informatie naarmechanischecurios. com.

Snelle feiten Brittany Cox Cochlea-automaat
Afmetingen: 9 cm lang x 6,4 cm breed x 5 cm hoog
Gewicht: 270 gram
Schelp: sterling zilver, met de hand gedecoreerd
Uurwerk: traditioneel handgemaakt, speciaal ontwikkeld voor dit stuk
Beperking: uniek stuk
Prijs: $ 165.000 (exclusief belastingen en verzendkosten)

*Dit artikel is voor het eerst gepubliceerd op 18 april 2022 opCochlea Unique Piece Automaton door Brittany 'Nico' Cox: haas, slak, filosofie, geschiedenis en uurwerk. Het heeft het allemaal en zal je laten glimlachen!

U kunt ook genieten van:

Presentatie van 'Making Time': de beste kijkfilm ooit gemaakt (naar mijn extreem bevooroordeelde mening)

Alles over automaten: mechanische magie (met actievideo's)

Equus Forma Mechanica: De Parmigiani Fleurier Hippologia
300 jaar Jaquet Droz - en het merk is net aan het opwarmen!